Shqipëroi: Ilia V. Ballauri
Tashmë ajo ndodhet larg, diku, larg Sardit ÂÂÂ në mërgim,
Të sjell nër mend ty dhe lodhet, eh kujtim, eh, dëshpërim,
Të mendon ty, më mendon mua bashkë me ty, të gjitha në vegim,
Se si kaluam bashkë, unë, ajo, dhe ti o shpirti im.
Ç’ka bashk’ kaluam, gjithçka ish magjike, një ëndër vërtet,
Ti ishe hyjni, perëndi, lumtëri, piksynim, ishe jet,
Tek ty në ligjrim, në këngë, në prehr, ajo veç qetsi gjet,
Ti për të ishe bota, gjithësia, dashuria që vret,
Tani ësht’larg, por spikat, ajo prap’, dallon mes vashave t’Lidisë,
Dallon ashtu, siç ndodh, siç ngjet, në muzgun kuqarak,
Siç ndodh në perëndim, kur shkon dielli, і lodhur drejt vetmisë,
Kur trëndafilja hënë del, e kurorzjarrtë, mes hyjeve përflak.
Dallon ajo ashtu, si ndodh kur drita e hënës rrjedhshëm del,
Dhe mbi det shket, mbi dhè buron, mbi lulet me aroma,
Dallon ajo, njësoj si vesa, që і gjallron burbuqet n’zabel
Dhe në jet’ sjell, trifiln’jeshil dhe sythat e njoma.
Ajo vjen rrotull, Attisa ÂÂÂ ime, ta dish se ajo ne na mendon,
Ty të kujton, të ëndëron dhe shpirtn’e saj e ha trishtimi,
Dhimbja e vret, e tret hidhërimi, angushtia e rëndon,
Zëmrën e saj të brishtë e ligështon kujtimi.
Ajo na fton në gji të saj, kërkon qetsi, don të shpëtojë,
Do lumturi, do dashuri, kujtimet t’і shkrijë, t’і largojë,
Por, nata thon’ ësht e pa bes’, rrezik mund t’ dëgjojnë,
Ka mijra veshë, s’ka siguri, në fshehtësi mund të përgjojnë.
Safo frymëzohet prej Erosit.
Angelica Kauffman
(1741 - 1807)
Safo frymëzohet prej Erosit.
Angelica Kauffman
(1741 - 1807)
Lexoni gjithashtu / More Articles :
» KE10/13 - Mbi një testament të vitit 1693 të shkruajtur në formë poetiko - filozofike në Voskopojë
Duke lexuar këto rreshta të shkruara mbi 300 vjet më parë, me të cilat hapet një testament i vitit 1693, që gjendet në Kodikun e Shën Prodhromit të Voskopojës, (kopjuar prej I. Martinianit, para vitit 1939), çdokush mud të habitet. Rreshtat e mëposhtme shumë mirë mund të përngjasohen me ato të traktateve të ngritura të asaj...
» BK/N - Biologji - Poezi : Vargje kushtuar një fare.
Fara! Ky pra ish qëllimi i gjethes, për të rrënja punoi,Ky pra ish qëllimi i lulëzimit, për të lulja flërtoi,Kjo farëzë pra, është fruti i fundmë, jeta vetë,Kjo bucelëzë e çuditshme e forcës, enigmë përjetë!Për të rrënja thithi, për të burbuqi çeli dlirë,Botë, brenda botës, brenda botës, përfshirë.Kjo pra është...
» MZ - Koha e Vjeljes së Qershisë - Poezi - Robert Graves
Qershia është një nga mrekullitë e botës së bimëve.Bukuria e kësaj peme qëndron tek të gjitha, tek fruti, tek lëngu, tek lulja, tek aroma, tek shija, tek ngjyra, tek druri i saj i çmuar, tek lëvorja e saj e argjëndtë, madje edhe fjala qershi është një ndër fjalët më të bukura që ka gjuha shqipe (mendoj unë). Për...
» BK/LA - Safo: Të lutem Zonjë ... - Poezi e recituar dhe e shoqëruar me muzikë.
Safo: "Të lutem Zonjë ... ", Shqipëroi: Ilia V. Ballauri Reciton: Nonda KajnoTi hyjni e përjetshme, ti fronpurpurt, Afërditë,Ti bija rjetgrackë e Perëndisë, më çliro, më zgjidh,Të lutem Zonjë, m’і largo...
» MZ- Poezia: Anakreonti shek. 6-te, para Kr. - "Eh, si erdhi rrotull koha"
Dikur, gjithë lecka veshur,Shtrënguar trupit, për të qeshur,Vëthë druri, i vareshin veshit,Fukarallëk, që dukej sheshit.Prej mburoje, shum’ të vjetër,Kish nxjerrë, lëkurë të djegur,Brez për mezin, e kish bërë,Dhe me të, një jet’ të tërë.Miqësi, kish me furrxhesa,Me zuzare, jabanxhesa,Ky pra, që po dëgjoni,Ish zotni,...
| Share |