MZ - Aforizmë: Nektar Tërpo - Voskopojari

Papës së Romës ditën e parë që ulej në fronin papal i ndiznin përpara disa kashtëra dhe kardinali i thesh:

Beatissimo Padre, I Nderuar Pater, kaq është kjo jetë dhe kaq është lavdia e kësaj bote, sa ky tym!

 


Shqipëroi: Ilia V. Ballauri


Arkiloku, ishte nga ishulli і Parios-it që ndodhet në Cikladet dhe ndonëse nuk dihet e qartë sesa vjet jetoi, mendohet se ai ka jetuar në atë periudhë kur, në Azinë e Vogël në shek. VII-të para Kr., nën sundimin e mbretit të famshëm Giga lulëzonte mbretëria e lashtë e Lidisë. Për këtë periudhë të kësaj mbretërie, flet edhe vetë Herodoti.
I ati ishte udhëheqës і kolonistëve të ishullit Parios që u vendosën në ishullin Thasos të Egjeut verior ku kish edhe miniera të dëgjuara ari. Më pas u vendos këtu si ushtarak edhe vetë Arkiloku dhe të dhënat tregojnë që ai duhet të ketë vdekur, pasi është kthyer përsëri në Parios.
Arkiloku pra і ka shkruajtur poezitë e tij në shek. VII-të para Kr. ose po të flasim më saktë, sipas studiuesve, aty rreth viteve 650 para Kr. Ai ishte poet iambik por shkrojti edhe elegji. Punimet e tij që na kanë arritur në ditët e sotme, nuk janë veçse disa fragmente, copëza vargjesh dhe mendimesh, nëpërmjet të cilave kuptohet forca dhe vlera artistike e tij. Poezitë erotike të Arkilokut janë përsosmëria e metaforës.

 

Arkiloku thesh:
“Frika ndjek atë që trembet.”
“Për perënditë çdo gjë është e lehtë.”
“I shërbeva si luftës, ashtu edhe Muzave.”
“… Talenti më і madh që kam është se mund të bëj të tmerrohen, ata që mua më bëjnë të vuaj pa të drejtë.”



E mora.

E mora, e shtriva,
Në lëndinë përkrahu,
Mes lulesh të njoma,
Aromë pyll ahu.

Si djep nënë qafë,
Dorën і kalova,
Sorkadhen e freskët,
Pastaj leht’ e pushtova.

Arom’ e lëkurës,
Magji e rinisë,
Form' e selvisë,
Ves’e bukurisë,
Flokët si ar
të saj,
Më bënë që fuqitë,
Mbi të të më shteren,…. pastaj.



Të vunë përpara vitet, të mbaruan.

Tashmë të shkoj gjithçka,
asgjë më nuk të mbet,
nga lulëzimi і butë,
i njomësisë së trupit tënd,
… u tha …, u thave, vaj me det.

Tmerri і moshës,
po të merr për fund,
ai karem і ëmbël,
(pra fytyra jote joshëse)
u shkri, prej kohës u mund.

Prej shumë furtunash,
që vitet mbi ty lëshuan,
jo s’rezistove dot,
të vunë përpara, të mbaruan.



Nje_dhurate

John William Godward, 1912, Një dhuratë per Afërditën.


 
Lexoni gjithashtu / More Articles :

» BK/LA - Poezi - Sofokliu, Arkilolu, Anakreonti

Poezi - pjesë nga Sofokliu, Akriloku dhe Anakreonti, zgjodhi dhe i shqipëroi, Ilia V. Ballauri, Sofokliu, Antigoni vrg.780-800.Eros që kurrë nuk mundesh,që kurr nuk qetsohesh,Ti që shigjeta derdh rebesh,dhe shigjetë s’të shkon huq,ndez, vë zjarr, bën faqet prush të kuq,

» BK/SHJT - Folklor - Th. Mitko: Djalli dhe i biri

 Djalli me të birin ishin duke udhëtuar nëpër botë. Në rrugë e sipër kalojnë pranë një fshati i cili dukej se ndodhej në ditë të gëzuara. Dëgjoheshin nga larg këngë, kërcime, vallëzime e gëzime. Duke parë këtë gjëndje, djalli i tha të birit, - Leri mos i ngacmo, leri të gëzohen-. I biri i djallit u përgjegj, - Dakord,...

» KE10/13 - Mbi një testament të vitit 1693 të shkruajtur në formë poetiko - filozofike në Voskopojë

Duke lexuar këto rreshta të shkruara mbi 300 vjet më parë, me të cilat hapet një testament i vitit 1693, që gjendet në Kodikun e Shën Prodhromit të Voskopojës, (kopjuar prej I. Martinianit, para vitit 1939), çdokush mud të habitet. Rreshtat e mëposhtme shumë mirë mund të përngjasohen me ato të traktateve të ngritura të asaj...

» MZ - Poezia - Homeri: Iliada, Rapsd. II-të, (vargj.orgj., 278 - 332)

Për një çast, gjatë luftës së gjatë dhe të lodhshme të Trojës, turma e Akejve e grumbulluar, para mureve të pamposhtur të qytetit, në një gjëndje dëshpërimi dhe të pashpresë, kërkonte të kthehej në atdhe, duke hequr kështu dorë njëherë e mirë, prej qëllimit të dyfishtë, d.m.th. prej rimarrjes së Elenës së bukur...

» KE4/2 - Teksti i plotë i këngës korçare, që njihet me titullin, “Kur vjen behari çel qershia”

Kjo këngë  kaq e vjetër dhe kaq e bukur, që njihet jo vetëm prej korçarëve por prej kujtdo, gjithandej, nuk ka këtë titull, por ka për titull vargun filozofik: “Dashuria është djallush”.Teksti i saj i mahnitshëm është thurur plot art prej L. Logorit, ndoshta në fillim të shek. 20-të. Dashuria është djallush nënkupton...

Share