MZ - Aforizmë: Meneandri

Në një kompleks koral të një pjese teatrale, nuk këndojnë që të gjithë, por dy a tre.
Të tjerët, të përzierë atje, qëndrojnë të ngulur në kor vetëm për numër.
Në jetë pra, rrojnë vetëm të gjallët e vërtetë.

 

Meneandri,
sipas Stobeut, tek Antologjia, 121, 11
Shek. IV para Kr.


                                     

JavaScript is disabled!
To display this content, you need a JavaScript capable browser.


Safo: "Të lutem Zonjë ... ",
Shqipëroi: Ilia V. Ballauri
Reciton: Nonda Kajno



Ti hyjni e përjetshme, ti fronpurpurt, Afërditë,
Ti bija rjetgrackë e Perëndisë, më çliro, më zgjidh,
Të lutem Zonjë, m’і largo hidhërimet, brengat, kllapitë,
Në gji të trishtimit, mos më ler, mos më hidh.


Eja pra, si dikur, më kujto nuk besoj t’më kesh harruar,
Ti thirrjen time kur’ dëgjoje, ti m’vije në të zemrës fole,
Oh, më vije, më qëndronje, prej pallatit tënd duke flutruar,
Me të artën karrocë, ti notoje nëpër re.


Mbrehur mjelmash pendbukura, karroca jote me shpejtësi,
Sulej bujshëm në eterin qiellor, fuqiplot’ dashurisë,
Krahëpërplasur mjelmat, vinin, rreth dheut të errët, t’zi
Mbrinte karroc’e kënaqsisë, lajmëtar’ i dashurisë.


Kur vije rrufe, ti perëndeshë e bekuar,
Ti fytyrë hyjnore, ti dhimbjelehtësuar,
Më pyesje për plagët që prapë, kisha marë,
Ku isha lënduar, a isha dashuruar.


Ti kërkoje të dije ç’gryente thell, shpirtin tim,
Andaj ti më pyesje për brengat, më theshe: “Kë do!”
“Që hyjnesha, për ty k’tu ta sjellë si rob, si shpëtim!”
“Kë do përsëri! Kë do! Mos nguro, më thuaj Safò!”


“Kush të ikën” -më theshe- “tek ty prapë do t’kthehet,”
“Kokëulur do t’të vijë, në gjirin tënd të futet, të qëndrojë,”
“Me dhurata do t’të mbushë, kush t’tuave dhurata, u fshehet,”
“Kush të desh, dhe po mos t’dojë, ty prap’do t’dashurojë!”


Oh, eja tani lëngesat m’і hiq, shpirtin tim lehtëso,
Shërimin më jep, perëndi këtë zemër e shpëto,
Merri ëndrat, dhe si ëndra m’i përmbush, më ndihmo,
E dua! Oh, Zot sa e dua, më ndihmo se s’më do!


Safo_kendon_per_Homerin

Charles Nicolas Rafael Lafond (1774–1835):
Safoja duke kënduar për Homerin, 1824.



 
Lexoni gjithashtu / More Articles :

» KE4/2 - Teksti i plotë i këngës korçare, që njihet me titullin, “Kur vjen behari çel qershia”

Kjo këngë  kaq e vjetër dhe kaq e bukur, që njihet jo vetëm prej korçarëve por prej kujtdo, gjithandej, nuk ka këtë titull, por ka për titull vargun filozofik: “Dashuria është djallush”.Teksti i saj i mahnitshëm është thurur plot art prej L. Logorit, ndoshta në fillim të shek. 20-të. Dashuria është djallush nënkupton...

» BK/LA - Poezi - Sofokliu, Arkilolu, Anakreonti

Poezi - pjesë nga Sofokliu, Akriloku dhe Anakreonti, zgjodhi dhe i shqipëroi, Ilia V. Ballauri, Sofokliu, Antigoni vrg.780-800.Eros që kurrë nuk mundesh,që kurr nuk qetsohesh,Ti që shigjeta derdh rebesh,dhe shigjetë s’të shkon huq,ndez, vë zjarr, bën faqet prush të kuq,

» KE10/8 - Apotropizmi në librat e shtypura në Tipografinë e Voskopojës më 1744

Medusa sipas mitologjisë ish një përbindësh deti, femër, që kush e shihte atë, ngurosej dhe kthehej menjëherë në shkëmb. Kësaj gorgone-përbindësh, ju pre koka prej Perseut. Mithi thotë se Perseu ish dërguar për të vrarë Medusën, dhe në këtë detyrë ai u ndihmua prej perëndeshes Athina. Kjo e pajisi heroin me sandale me...

» MZ - Vargje erotike bizantine: "Gërsheti i mplakur"

 Përse m’i përbuz të dobtat flokë,të mplakura, bërë gërshet me zor në kokë?Përse,m’i përbuz sytë që prej lotëve më janë zbutur,më janë tretur, më janë errur, më janë futur?Eh, këto pra lulëzojnë tani, me dhimbjen time,tallen, më përqeshin, ushqehen me shqetsimet.Ato janë shënja të plagëve, të shigjetave, të...

» BK/SHJT - Folklor - Th. Mitko: Djalli dhe i biri

 Djalli me të birin ishin duke udhëtuar nëpër botë. Në rrugë e sipër kalojnë pranë një fshati i cili dukej se ndodhej në ditë të gëzuara. Dëgjoheshin nga larg këngë, kërcime, vallëzime e gëzime. Duke parë këtë gjëndje, djalli i tha të birit, - Leri mos i ngacmo, leri të gëzohen-. I biri i djallit u përgjegj, - Dakord,...

Share