MZ - Aforizma nga Zambia - Afrikë:

1. Në qoftë se nuk i ble gruas cohë për fustan aq sa duhet, atëhere dije, ajo do t'i nxjerrë kofshët sheshit.

2. Në qoftë se kërkon të shpëtosh nga mizat, atëhere, hidhe tutje mishin e qelbur që ke me vete.

I (1 - 4)
Ati ynë, që në qiell lart qëndron,
mos kujto, se goja më gabon,
mos kujto se flas pa menduar,
mos më paragjyko, pa m’dëgjuar,
hidhërim të fortë, të vërtetë vrer,
prej shpirtit, i detyruar do nxjerr.

E pafuqishme është fjala, e thatë,
nuk ka përmasa, ësht’ frymë e ngratë,
nuk mund, të shprehë, të rijapë,
ato rrethana Koha e keqe, solli
ato ç’ka dikur KohëShkreta, k’tu volli.

II (5-8)
Nuk kam këtu si qëllim,
që ngjarje të rrëfej, a tregim,
por brezave plot ngashërim,
dua tu them me disa fjalë,
tu them të dinë të kujtojnë,
të dinë dhe mirë të tregojnë,
ato që koha dikur këtu hodhi,
gjthçka që uria na rrëmbeu, na vodhi. 

III (9-12)
Nuk dua të përdor ligjërata,
kur ngjarjet, kishin vetëm mandata,
s’kam shprehje të ëmbla, përdëllim,
ç’ka do t’shihni në këtë tregim. 

Un’ thjesht, do t’i them, do t’i flas,
gjithçka që do përcjell, do përqas,
me gjuhën, ja kështu si më vjen,
ta kuptojë gjithkush që e ndjen.

IV (13-14)
Kështu pra o zot, me lutje,
historinë e urisë, k’të vuajtje
ndihmën tënde po kërkoj,
të tregoj. 

V (15-18)
Në vitin një mijë
e shtatëqindtridhjeteshtatë,
fillimisht u shfaq,
një shënjë e kobshme, e ngratë
që dukej kudo mbi dhe.

Shënja të tjera të këqia,
ngado u shfaqën pastaj,
u paralajmërua, kështu zia
uria, na pushtoi paskëtaj. 

VI (19-20)
Në ditën e pestë si hyri, Shën Ëndreu,
një kometë e madhe e zjarrtë, shkëlqeu,
në mbrëmje duke u gdhirë, Shën Koll,
u duk në qiell dhe rrotull u soll. 

VII (22-24)
Nga veriu u shfaq një shënjë e ligë,
nga lindja perëndimi, një qiell plot frikë.
Hidhërime dhe kaos për njerëzit, parandillte,
se do të sillte.

VIII (25-28)
Trazirat, shqet’simet, filluan të tronditin,
Moskën, Austrinë dhe Turqi zabitin,
por përshkrimin e tyre, mënjanë po e le,
at’ punë historianët, le ta shohin më nge,
këtu vetëm, kronikën do jap, do t’shënoj,
ç’ka populli ynë gjatë urisë, vuajti e lëngoj.
                .........................

                                        (Vazhdon)


Shënim:
Më sipër jepet vetëm fillimi i poemës në fjalë e cila
është shkruajtur në gjuhën greke postbizantine.
Shqipëroi dhe përpunoi me rimë Ilia V. Ballauri, 1999. 

 

  

 
Lexoni gjithashtu / More Articles :

» MZ- Poezia: Anakreonti shek. 6-te, para Kr. - "Eh, si erdhi rrotull koha"

 Dikur, gjithë lecka veshur,Shtrënguar trupit, për të qeshur,Vëthë druri, i vareshin veshit,Fukarallëk, që dukej sheshit.Prej mburoje, shum’ të vjetër,Kish nxjerrë, lëkurë të djegur,Brez për mezin, e kish bërë,Dhe me të, një jet’ të tërë.Miqësi, kish me furrxhesa,Me zuzare, jabanxhesa,Ky pra, që po dëgjoni,Ish zotni,...

» MZ - Poezia : Safo - Jo vajza e fshatit nuk ka fort magji!

 Jo vajza e fshatit nuk ka fort magji,Të fitojë zemrën nuk ësht’ lozonjare,Veshur fshatçe, as të sillet nuk di,S’di si thithen vështrimet tinzare.

» BK/LA-Hist. letrave shqipe:P.Kolvc., "Lasgushi më ka thënë" (pj.2 Shkrimtari dhe teknika e shkrimit)

(Vazhdon: shih dhe pjesën 1-rë e cila flet për mendimet e L. Poradecit për kulturën botërore)Ja tani dhe disa mendime të Lasgushit, për shkrimtarin dhe teknikat e shkrimit, të kapura dhe të shënuara duket me plot mprehtësi, prej P. Kolevicës gjatë orëve që të dy kalonin bashkë duke diskutuar për letrat.*Vetëm sakrifica,...

» MZ - Aforizmë: Lasgush Poradeci

Gjer më sot shumë veta kanë shkruar kundra meje, por asnjë-herë s’jam përgjigjur. Se poeti s’përgjigjet, poeti bën veprën, vepra le të përgjigjet. Po të mos flasë ajo, poeti s’ka ç’të thotë.Nxjerrë nga: "Lasgushi më ka thënë, ..."P. Kolevica

» BK/LA- Poezi, Anakreonti: Pela thrakiote.

Shqipëroi: Ilia V. BallauriOh! moj pelë, moj thrakiote, E di un’, se ç’do qafa jote!Përse, shtrëmbër më vështron?Pse me shqelma, më largon?Mos kujto, se un’nuk mundem,Hipur, mbi ty të tundem,Di kapistrat, të t’i shkoj,Të të zbut, të të kaploj.

Share