MZ - Aforizmë: Nuçi D. Naçi prej Korçe
Korça është një nga më të bukurit, nga më të mbëdhenjëtë, e nga më të qytetëruarit, qytete të Shqipërisë.
Korça duke patur shumë shtëpi, quhet qytet, edhe me qënë atdheu jynë, ku kemi lindur e jemi rritur, kemi nevojë ta dimë më mirë nga çdo vënd tjatër...

(viti 1923, cituar këtu sipas morfologjisë së shqipes së asaj kohë)

 


Dikur, gjithë lecka veshur,
Shtrënguar trupit, për të qeshur,
Vëthë druri, i vareshin veshit,
Fukarallëk, që dukej sheshit.

Prej mburoje, shum’ të vjetër,
Kish nxjerrë, lëkurë të djegur,
Brez për mezin, e kish bërë,
Dhe me të, një jet’ të tërë.

Miqësi, kish me furrxhesa,
Me zuzare, jabanxhesa,
Ky pra, që po dëgjoni,
Ish zotni, Qir’ Artemoni.

Bënte jetë, si aman o zot,
Njeri bosh, që rronte kot,
Hante dru, bam-bum çdo herë,
Me kamxhik, si derr i mjerë.

E godisnin, si hajvan,
Prej drurit’, s’gjet kurr’derman,
Gjer dhe leshn’ e kok’s i hoqën,
Ja shkulën, ja ç’rrënjosën.

Mir’ e ke, por dil të shoh’sh,
Artemonin, kokë bosh,
Të birin, e Kikisë  ,
Të përtallurin, e njerëzisë.

Në karroca, ngjitet zbret,
Karroca, që mëndja s’ta pret,
Noton në luks dhe në flori,
Vëthët e tij, si mban njeri.

Eh! Si erdhi, rrotull rrota,
Po çuditet, gjithë bota,
Mban umbrellë, prej fildishti,
Artemoni?!
Që se zinte, kush për bishti!


Nxjerre nga:
Anakreonti
shqiperoi: Ilia V. Ballauri,
bot. Uegen, 2010,
248 faqe me ilustrime. 

 
 
Lexoni gjithashtu / More Articles :

» MZ - Poezia - Homeri: Iliada, Rapsd. II-të, (vargj.orgj., 278 - 332)

Për një çast, gjatë luftës së gjatë dhe të lodhshme të Trojës, turma e Akejve e grumbulluar, para mureve të pamposhtur të qytetit, në një gjëndje dëshpërimi dhe të pashpresë, kërkonte të kthehej në atdhe, duke hequr kështu dorë njëherë e mirë, prej qëllimit të dyfishtë, d.m.th. prej rimarrjes së Elenës së bukur...

» MZ - Filozofia e lashtë kineze: Për të varfërit edhe era bën dallim vepron e sillet e pamëshirshme.

 Dikur në Korçë kam dëgjuar një të vërtetë, sesi shumë kohë më parë, një i varfër, i pa ngrënë, tek endej rrugëve, veç të tjerash edhe prej erës së marrë i rrahur dhe i munduar, të ketë thënë:“Fry moj erë fry! Shpirtin e një fukaraj do të marrësh!”Thuhet gjithashtu se në anën tjetër të qytetit tonë, një i...

» MZ - Poezia: Molusku i shtëpise sime.

 Pasi prej magmës, brëndësisë më të parë, qindra miliona vjet më parë, shkëmbinjtë e murrmë, ultrabazikë, shpërthyen në sipërfaqe për të dalë, për të krijuar male, si mali që qyteti ynë mban mbi krahë, këtu, rrëzë sipërfaqeve të tyre, “lëkurë elefanti”, siç i cilëson, nobelisti poet, pati det.Jeta që brenda...

» MZ - Poezia : Safo - Jo vajza e fshatit nuk ka fort magji!

 Jo vajza e fshatit nuk ka fort magji,Të fitojë zemrën nuk ësht’ lozonjare,Veshur fshatçe, as të sillet nuk di,S’di si thithen vështrimet tinzare.

» BK/LA - Poezi, Anakreonti - Erosi prej dylle.

Poezi, nga Anakreonti, shek.6-të para Kr. zgjodhi dhe shqipëroi, Ilia V. Ballauri Dikur në treg, një djalosh trim,Të Erosit një bust prej dylle, përngjasim,E shiste, dukej dore desh ta hiqte,“Kush ble një bust prej dylle, të Erosit”, thërriste.

Share