… Dhe kështu, foshnja-Jezu qëndroi,
në gjunjë të nënës së dashur Mari,
çdo lule ngriti kokën, Zotin vështroi,
çdo yll, uli sytë dhe pa në tokë, Perëndinë-Njeri …
G. K. Chesterton
(1874-1936)
*
“Pemët filluan të pëshpërisnin, ndërsa era filloi të pështjellohet,
dhe atë mëngjes të egër të marsit, dëgjova,
sesi shpirti im, prej tyre joshej, kërkohej.”
Alfred Lord Tennyson
(1808-1892)
*
… Ai dërgon në dimër, shtresën prej dëbore,
ngrohtësinë që fara të fryhet, të zmadhohet,
dërgon flladin, ngrohtësinë diellore,
dhe shiun e butë, që natyra të freskohet.
Jane Montgomeri Campbell
(1817-1878)
*
Një kopsht është fytyra e saj, ku zhvillohen,
trëndafilat dhe zambakët e bardhë,
një vend, paradis hyjnor, ku prodhohen,
gjithë frutat e këndshme me rradhë,
dhe mes tyre,
qershi të kuqe si gjak,
që askush s’mund t’i blerë, s’i ka hak.
Këto qershi mbajnë mbyllur, s’i dëftojnë,
dy rreshta perlash në Orient, punuar,
që kur të qeshurat e saj të ëmbla, këto i tregojnë,
duken si burbuqe trëndafili, me borë mbuluar.
Thomas Campion
(1567-1620)
Shqipëroi:
Ilia V. Ballauri
Lule dhe fruta kopshti, Eugene-Luis Boudin 1869.