Aforizma të eruditëve grekë dhe romakë: Për bukurinë.
Bukuria është dhuratë e Zotit.
Aristoteli
*
Bukuria individuale i hap rrugën njeriut, më tepër sesa një rekomandim.
Aristoteli
*
Sigurisht që bukuria është një dhuratë e mirë e Zotit, por duket se vetë Zoti mendoi se kjo, bukuria pra, nuk është ndonjë e mirë e madhe, përderisa ai e dha atë edhe tek njerëz të liq.
Shën Agustini
*
Në çastin që një vajzë fillon e nuk ka më ndrojtje dhe nuk skuqet më, atëhere ajo ka humbur pjesën më tërheqëse dhe më fuqiplotë të bukurisë së vet.
Grigori i 1-rë, shek 6-të
*
Të lutem o Zot, më bëj të bukur përbrenda.
Sokrati
*
Bukuria e stilit, e harmonisë, e hijeshisë dhe e një ritmi të mirë, varen nga thjeshtësia.
Platoni
*
Njësoj si mund të gabojë një mëndje kur ajo gjykon nën veprimin e pijes së verës, ose një sy, kur ai sheh në errësirë, ashtu mund të gabojë edhe një shpirt, kur ai është i dehur prej një bukurie.
Ovidi
*
Njoh dikë që kur pa një grua me një bukuri goditse, ju lut Krijuesit për të. Duket pra se pamja e saj e ndriçoi atë burrë, që t'i drejtohej Zotit me përdëllim.
Shën Joan Klimakus, shek. 7-të
*
Ç'ka është e bukur është e mirë dhe, kush është i mirë, shpejt do të konsiderohet edhe si i bukur.
Safo
* Asgjë e bukur nuk është e bukur, po qe se shikohet nga të gjitha këndvështrimet.
Arkiloku - Poezi të recituara dhe të shoqëruara me muzikë.
Shqipëroi: Ilia V. Ballauri Reciton: Nonda Kajno Arkiloku, ishte nga ishulli і Parios-it që ndodhet në Cikladet dhe ndonëse nuk dihet e qartë sesa vjet jetoi, mendohet se ai ka jetuar në atë periudhë kur, në Azinë e Vogël në shek. VII-të para Kr., nën sundimin e mbretit të famshëm Giga lulëzonte mbretëria e lashtë e Lidisë. Për këtë periudhë të kësaj mbretërie, flet edhe vetë Herodoti.
I ati ishte udhëheqës і kolonistëve të ishullit Parios që u vendosën në ishullin Thasos të Egjeut verior ku kish edhe miniera të dëgjuara ari. Më pas u vendos këtu si ushtarak edhe vetë Arkiloku dhe të dhënat tregojnë që ai duhet të ketë vdekur, pasi është kthyer përsëri në Parios.
Arkiloku pra і ka shkruajtur poezitë e tij në shek. VII-të para Kr. ose po të flasim më saktë, sipas studiuesve, aty rreth viteve 650 para Kr. Ai ishte poet iambik por shkrojti edhe elegji. Punimet e tij që na kanë arritur në ditët e sotme, nuk janë veçse disa fragmente, copëza vargjesh dhe mendimesh, nëpërmjet të cilave kuptohet forca dhe vlera artistike e tij. Poezitë erotike të Arkilokut janë përsosmëria e metaforës.
Arkiloku thesh:
“Frika ndjek atë që trembet.”
“Për perënditë çdo gjë është e lehtë.”
“I shërbeva si luftës, ashtu edhe Muzave.”
“… Talenti më і madh që kam është se mund të bëj të tmerrohen, ata që mua më bëjnë të vuaj pa të drejtë.”
E mora.
E mora, e shtriva,
Në lëndinë përkrahu,
Mes lulesh të njoma,
Aromë pyll ahu.
Si djep nënë qafë,
Dorën і kalova,
Sorkadhen e freskët,
Pastaj leht’ e pushtova.
Arom’ e lëkurës,
Magji e rinisë,
Form' e selvisë,
Ves’e bukurisë,
Flokët si ar
të saj,
Më bënë që fuqitë,
Mbi të të më shteren,
…. pastaj.
Të vunë përpara vitet, të mbaruan.
Tashmë të shkoj gjithçka,
asgjë më nuk të mbet,
nga lulëzimi і butë,
i njomësisë së trupit tënd,
… u tha …, u thave, vaj me det.
Tmerri і moshës,
po të merr për fund,
ai karem і ëmbël,
(pra fytyra jote joshëse)
u shkri, prej kohës u mund.
Prej shumë furtunash,
që vitet mbi ty lëshuan,
jo s’rezistove dot,
të vunë përpara, të mbaruan.
John William Godward, 1912, Një dhuratë per Afërditën.
Fara! Ky pra ish qëllimi i gjethes, për të rrënja punoi,Ky pra ish qëllimi i lulëzimit, për të lulja flërtoi,Kjo farëzë pra, është fruti i fundmë, jeta vetë,Kjo bucelëzë e çuditshme e forcës, enigmë përjetë!Për të rrënja thithi, për të burbuqi çeli dlirë,Botë, brenda botës, brenda botës, përfshirë.Kjo pra është...
» KE10/8 - Apotropizmi në librat e shtypura në Tipografinë e Voskopojës më 1744
Medusa sipas mitologjisë ish një përbindësh deti, femër, që kush e shihte atë, ngurosej dhe kthehej menjëherë në shkëmb. Kësaj gorgone-përbindësh, ju pre koka prej Perseut. Mithi thotë se Perseu ish dërguar për të vrarë Medusën, dhe në këtë detyrë ai u ndihmua prej perëndeshes Athina. Kjo e pajisi heroin me sandale me...
Vargje nga: Yehuda Halevi (1074 – 1141), njëri prej poetëve më të mëdhenj të këtij populli, i lindur në Toledo.Lotët e miOfra, i lan dhe i shpëlan teshat e saj,tek ujët e lotëve të mi dhe pastaj,që të thahen ato i nder,tek dielli që bukuria e saj nxjerr.Jo! Nuk ka nevojë ajo për lumë, a krua,ka sytë e mi, më ka mua,dhe me...
» HISTORIA E MUZIKËS SË KORÇËS 1800 - 1940 (for sale)
"HISTORIA E MUZIKËS SË KORÇËS 1800 - 1940" (Autor: Vasil A. Ballauri)Përpunoi dhe përgatiti: Ilia V. BallauriBotuar dy herë: 2003 dhe 2013, disponohen akoma pak kopje, çmimi 5 euro.Cituar në punimet e tyre prej: E. Koço, Xh. Jorganxhi, V. Ziko, etj.Gjendet i depozituar edhe në bibliotekat: Korçë dhe Tiranë.Mund ta kërkoni tek e.mail...
Qyteti ynë dikur ka patur humor të hollë, pavarësisht se dalngadalë, kohët e fundit, mundet që ai degjeneroi. Karakteristikë e humorit të Korçës ishte se, ai shpesh vinte në lojë jetën e gjithë shtresave të shoqërisë së qytetit, pa kursyer këtu askënd.Banorët dikur bënin një jetë më të afruar me njëri tjetrin dhe...